Dit woord kan ik dus niet meer horen. Eerst is het een ver van je bed gebeuren maar ondertussen komt het wel heel dicht bij. Nu is het niet zo dat ik mijn theeverzameling moet verkopen omdat de nood hoog is, maar op mijn werk ben ik momenteel wel dagelijks met dit onderwerp bezig. Er moeten namelijk 80 tot 90 banen verdwijnen doordat de advertentie inkomsten van de dagbladen te wensen overlaat. Daarnaast verdwijnen er 40 banen door mensen die geen contract verlenging krijgen of die met de VUT/pensioen gaan. Dus al met al geen leuk vooruitzicht. Maar ik heb de afgelopen jaren voor hetere vuren gestaan en wanhoop niet, kan er zelf niks aan doen en zal moeten afwachten wat de toekomst brengt. Dus wellicht in de toekomst wat meer tijd voor theezakjes, of juist niet omdat we met minder mensen meer werk moeten doen. Gewoon lekker door werken en niet gaan piekeren en slechte scenarios bedenken.
